TREK PHOTO

Już od pewnego czasu jednym z moich marzeń było zobaczenie zorzy polarnej. Zorza to zjawisko świetlne obserwowane w górnej atmosferze w pobliżu biegunów magnetycznych planety, które ma silne pole magnetyczne o charakterze dipolowym. Zjawisko zachodzi wskutek wybuchów na powierzchni Słońca. Fala magnetyczna, czyli tak zwany wiatr słoneczny, spowodowany eksplozją dociera do Ziemi pod postacią spektakularnych pasm światła ukazujących się na niebie, zmieniając przy tym barwę od jasnozielonej po intensywny fiolet.
Na oglądanie zorzy oczywiście najlepsze są miejsca blisko biegunów. Ja wybrałam północną Norwegię, a konkretnie Tromso, które leży za kołem podbiegunowym.

Obserwowałam długoterminowe prognozy dotyczące zorzy i jej siły (tzw. współczynnik KP oraz aktywność Słońca). Traf chciał, że pewnego dnia postanawiam wreszcie zrealizować plan bo prognozy siły zorzy były dość dobre. Prognozę pogody można z powodzeniem przewidzieć tylko na max kilka dni w przód, więc z tym trzeba liczyć na szczęście (najlepiej jak niebo jest bezchmurne). Na około 2-3 tygodnie przed planowanym terminem zamawiam lot Wizzairem z Gdańska do Tromso.

Tromso to największe miasto w północnej Norwegii. Miasto leży na wyspie Tromsøya, za kołem podbiegunowym. Oczywiście pojechałam tam głównie w poszukiwaniu zorzy, ale zwiedzania miasta nie pominęłam. Noc polarna trwa w Tromsø od 27 listopada do 19 stycznia, dzień polarny od 19 maja do 27 lipca. Poniżej kilka zdjęć ze zwiedzania Tromso.Katedra Arktyczna a właściwie Kościół Tromsdalen - najbardziej charakterystyczna budowla w Tromso. Kościół został zbudowany 1965 roku według projektu Jana Inge Hoviga.Katedra, która jest głównym kościołem diecezji Nord-Hålogaland. Katedra w Tromsø jest jedyną norweską katedrą wybudowaną z drewna. Kościół jest w stylu neogotyckim, z wieżą kościoła i głównym wejściem od strony zachodniej.W celu zwiększenia swoich szans na zobacznie zorzy wybrałam wycieczkę z Tromso Safari. Polega ona na tym, że na kilka godzin wyjeżdżamy poza Tromso i szukamy zorzy w miejscach gdzie nie ma sztucznego światła (lub jest ono znikome). Poszukiwanie prowadzi przewodnik, który na bieżąco monitoruje pogodę i aktywność zorzową.Niestety pogoda nam nie dopisała za bardzo (w przeciwieństwie do aktywności zorzy), ponieważ w większości okolic Tromso było zachmurzenie. Na szczęście udało się coś zobaczyć. Pozostał jednak trochę niedosyt i chęć powtórzenia eskapady kiedyś w przyszłości, tym razej na dłużej.